De Polen komen.. niet ze zijn er al.

 

In september 2013 werd Vreewijk opgeschrikt.

Het voormalig Zuiderparkhotel en later het asielzoekerscentrum aan de Dordtsestraatweg

zou een “Polen” hotel worden. Een doos vol met fantasie werd opengemaakt door mensen die op basis van emotie en roddels een mening hadden. Ze pikken onze banen in en zuipen dat ze doen. Dus bezorgen zij overlast. Van overlast hebben we onze buik vol, aan onze zo rustige Dordtsestraatweg, waar de politie kind aan huis is. Dagelijks hebben zij hun handen vol aan  overvallen inbraken en steekpartijen. Alleen al in 2013 zijn er vier overvallen gepleegd op winkels, is de trauma helikopter 5 maal geland, zijn enkele mensen zwaar gewond geraakt en is er zelfs iemand doodgestoken. Huisvuil siert normaliter de straat. Als containers vol zijn wordt alles wat maar gemist kan worden er naast gegooid. De tijdelijk geplaatste mobiele politie camera 's zijn weer weg. Zij waren waarschijnlijk toch niet nodig.

 

En nu komen wel 250 Poolse werklui onze rust verstoren. Een politieke partij heeft zelfs folders in de wijk verspreid, om olie op het vuur te gooien. De naam van de partij die toen net opgericht was; Veel beloven weinig geven doet de gek in vreugde leven.

 

De geschiedenis zal nooit stoppen .

Wat we vandaag meemaken is morgen geschiedenis.

 

Aan het eind van de tweede wereldoorlog waren ze in Zeeuwsch Vlaanderen en Brabant maar wat blij dat de Polen kwamen. Zij kwamen om ons te bevrijden.

Toen koningin Beatrix op 13 oktober 2011 postuum de militaire Willemsorde uitreikte aan

de Poolse generaal Sosabowski, maakte zij een einde aan 61 jaar onrecht.

Deze Generaal is door de Engelsen Montgommerie en Browning als zondebok gemaakt voor het mislukken van de operatie Market Garden. Ook toen onderzochten de Nederlanders de feiten niet, zij hebben daarmee veel Poolse mensen onrecht aangedaan.

 

Woensdag 8 oktober 2013 bezochten een aantal wijkbewoners en medewerkers van Deelgemeente Feynoord het "Polen” hotel in Ede.

Een strak geleide organisatie geeft hier 400 Poolse werkers een onderdak. 

De Poolse mannen en vrouwen verblijven hier in een woonomgeving waar behoud van eigenwaarde, normen,  waarden en strakke rechtvaardige regels de basis vormen.

Goed verzorgd sanitair, fitnessruimte, wasmachines, drogers, restaurant, ruime kamers

legden daar de basis voor NUL meldingen van overlast. Dat is iets waar wij in onze wijk alleen maar van kunnen dromen. Op het terrein van de voormalige militaire kazerne ligt geen snipper papier op straat.

Fietsen staan in het fietsenhok en liggen niet ervoor.

Het aantal geparkeerde auto's is gemiddeld zeventig. Dit komt mede doordat de bewoners in ploegen werken.

 

WAT IS ER ECHT AAN DE HAND ?

 

Een verpauperd pand wordt opgeknapt.

 

Wie gaan er wonen ?

 

Het betreft hier veelal mensen met een relatie, die samen in het hotel zullen verblijven.

Als deze mensen vriendelijk bejegend worden en zij s' avonds een wandeling door de wijk of het park maken zal de veiligheid toenemen.

Gezien het feit dat er 90 parkeerplaatsen op eigen terrein komen zal het parkeren geen overlast geven.

 

Zij komen hier niet om onze banen in te pikken. Zij komen hier om dat werk te doen waar de meeste van ons hun neus voor ophalen en dit zonder een 9 tot 5 mentaliteit. De bewoners van de wijk waar ik woon en werk, hebben veel last van hun rug; als zij op de bank in slaap gevallen zijn op de afstand bediening van de T.V. Niet voor niets kregen wij het predicaat achterstands en/of Vogelaarwijk

 

De Polen hadden in de oorlog een slogan, deze was;  "de kortste weg"

De kortste weg voor ons zal zijn, deze mannen en vrouwen aan te kijken en te groeten.

 

Peter van Dam