
De wereld is zoals hij was, met als enig verschil dat mensen elkaar mijden
Wij treuren omdat we niet kunnen wat we deden.
Gelukkig weten wij door ons geheugen hoe het was, zodat wij in gedachten veel meer kunnen dan we konden
Als we dat willen zien geeft het meer mogelijkheden, ruimte en geluk dan we ooit door de beperktheid van plaats en tijd zagen,
toen alles nog “gewoon” was,
Eigenlijk was alles te gewoon geworden.
Hij die alles wil heeft niets. Hij die overal wil zijn is nergens. ARMOEDE IS NIET TE WEINIG HEBBEN MAAR TEVEEL WILLEN. (Epicures)
Ik moet mijn wensen afstemmen op mijn mogelijkheden.
Hoeveel boeken kan ik nog lezen voor mijn dood ?
Hopelijk nog aardig wat. Begrijpen in ieder geval stukken minder.
In één van zijn laatste boeken verteld ArthurJapin over blindheid.
Eens ontmoette hij in Amsterdam-West een blinde mevrouw, die ooit goed had kunnen zien.
Zij vertelde hem het volgende;
Als jij een hele sinaasappel eet proef je een sinaasappel.
Als ik slechts één partje eet proef ik ook de volle smaak van een sinaasappel. Een blinde leeft van partjes.
Wij hebben altijd hele vruchten kunnen consumeren en zijn hier aan gewend geraakt.
We zijn vergeten dat we met een partje ook de volle smaak en vreugde kunnen beleven.
Als jij een duif ziet landen en wegvliegen zie je dat niet als bijzonder.
Als ik een duif hoor landen, hoor ik aan het geluid dat het hier een duif betreft.
Als ik in mijn handen klap vliegt hij op, Ik ga mee op zijn rug, kijk over zijn schouder en zie de bossen, rivieren en mensen.
Door mijn beperktheid kan ik alles zien.
Jij verwende ziel ziet alleen een duif, die wegvliegt.
Ik sluit mijn ogen en ga op het strand lopen.
Zoek in het zand een schat.
Plots zie ik daar op de vloedlijn een haaientand.
Net als op het strand geeft het leven vele schatten.
Net als op het strand liggen de schatten binnen ons bereik.
Alles ligt voor het oprapen. Je moet er alleen voor willen bukken.
Coronatijd is een leertijd in het zoeken naar haaientanden.
Dagen zochten we op het strand van Zeeuwsch-Vlaanderen
en vonden niets. Na of tijdens een grote storm vonden we dozen vol.
Blijf zoeken tijdens de storm en ooit zullen we misschien beloond worden.
Wij zullen dan weer kunnen zien en dit hopelijk op waarde weten te schatten.
Peter van Dam oktober 2020

- Home
- CORONA sinaasappels en haaientanden
- Zeeuwsch Vlaanderen
- Wandelende bomen
- Rotterdam
- Automatenexploitatie
- Over de winkel
- Kerstverhaal
- MIJN VERHALEN
- Wat ik het liefst zou vergeten
- Over Confucius en een mus.
- jaarmarkt Oud Bijerland 2017 Lorenzo
- DEBAT op TWEE 19-6-2013
- Een bijzondere werkneemster
- Debat dat de politiek veranderde
- sommige klanten vergeet ik nooit
- Crisis; over schulden die verdwijnen
- MIJN MOOISTE SINTERKLAASFEEST
- De Liefdesbrieven
- Watersnood 1953 en carnaval
- Hoe werd een Boerin "sigarenboerin ?
- "Sigarenfilosoof"
- Opa en zijn hond 1926
- VUURWERK