Wat leert de Herfst ?

 

Bomen en struiken weten het,

levensvocht wordt afgeknepen,

bladeren verkleuren, sterven en vallen af.

Wij zijn niet sprakeloos of verstomd

en denken te hebben begrepen.

De herfst is geen levensstraf.

Onder al dat schijnbaar dode hout

ontstaan knoppen voor een nieuw woud.

Net als bomen mogen wij vertrouwen

dat na de winter het voorjaar komt.

Met kleurenpracht zal alles weer ontvouwen.

 

Een mensenherfst duur vele jaren.

Traag en gestaag komen mankementen.

De dokter lapt op en verlengt, wij denken aan de centen.

Angst voor wat het einde brengt

ontneemt het lichaam levenslust.

Dat komt pas terug als je berust.

Wij hebben niets te klagen.

Aan het eind als het leven is voldragen.

Verrotte vruchten in de grond broeden op hun zaad.

Het schiet naar boven,

zelfs…. als de boom er niet meer staat.

Waar zijn de vruchten van ons leven?

Hebben wij veel voor anderen gedaan?

Zoniet, dan weet de boom waarom wij beven.

Hij zegt, het had geen nut, u kunt wel gaan.

U spaarde uw tijd, liefde en geld voor later

Later komt niet, dat is niet fijn.

Één troost voor hen die leefden voor zichzelf.

Zij zullen de rijkste van het kerkhof zijn.

 

Peter van Dam Oktober 1985